სისხლიანი აბაზანა

სააბაზანოში შესულმა შიშით შეჰყვირა და გაოცებით შეათვალიერა უცხო ნივთი. ეს იყო უცნაურ, ანტიკვარულ ფეხებზე შემდგარი შხაპის მისაღები აბაზანა.

– მოგწონს? – ჰკითხა ოთახში შემოსულმა დედამ – დღეს მოიტანა მამაშენმა, ვიქტორიანული ხანის აბაზანაა.

რა თქმა უნდა, გაიფიქრა გულში, ვიქტორიანული კი არა ნახმარი და იაფია, როგორც მას ჩვევია. ყველაფერზე ფულს ზოგავს.

იმის მერე რამდენი სააბაზანოში შედიოდა, ეს ძველი და უცნაური ნივთი ცუდად ხვდებოდა თვალში, თითქოს ბნელი აურა ჰქონდა, ხანდახან ამაზე კოშარებიც კი ესიზმრებოდა და რამდენიმე ინციდენტიც მოუხდა.

პირველად მაშინ, როცა კბილების დასახეხად შევიდა, მოეჩვენა, რომ აბაზანიდან წყლის მაგივრად სისხლი იღვრებოდა და მთელი იატაკი სისხლით იყო მოსვრილი. ისიც კი იგრძნო, როგორ დაუსველდა ფეხები ბლანტი სითხით. თვალები მაგრად დახუჭა და რომ გაახილა, ყველაფერი რიგზე იყო.

ამასობაში მისი მშობლები სულ ჩხუბობდნენ. დღე თუ ღამე, სულ მათი ყვირილის ხმა ესმოდა და ესეც ამძაფრებდა მის გაურკვეველ შიშს.

მეორედ როცა შხაპი უნდა მიეღო, გაიხადა ტანსაცმელი და შიშველი დადგა წყლის ქვეშ. მძაფრად იგრძნო როგორ უთვალთვალებდა ვიღაც ბნელი კუთხიდან. წყალი გაშავდა და უფრო მეტი წამოვიდა. წყალი გადაკეტა და ამოსვლას აპირებდა, მაგრამ ფეხი დაუცდა.  იგრძნო როგორ ჩაეჭიდა ხელებზე ვიღაც, თითქოს მის ჩათრევას აპირებდა, იყვირა და სწრაფად ამოვიდა.

მეორე დილით გადაწყვიტა ანტიკვარების მაღაზია მოენახულებინა და გაეგო ამ  ნივთის ისტორია. მაღაზიის პატრონმა საშინელი ამბავი მოუყვა.

ძველი აბაზანა ასეული წლების წინ ერთ კაცს ეკუთვნოდა, რომელიც სერიული მკვლელი იყო. ის ახალგაზრდა გოგონებს უთვალთვალებდა ბანაობის დროს, მერე კი თავს ესხმოდა და წყალში ახრჩობდა, ამის მერე ნაჯახით ანაწევრებდა მათ სხეულს და ტყეში მალავდა. ამ აბაზანაშიც არაერთი მკვლელობა მომხდარა – თქვა მეპატრონემ – მაგრამ სისხლის ჩამორეცხვა ყოველთვის შეიძლება.

გაოცებული უსმენდა. კი მაგრამ რათ უნდოდა მამას ასეთი საშინელი ძველი ნივთი?

მეპატრონე აგრძელებდა ლაპარაკს – მკვლელი დაიჭირეს და ჩამოახრჩვეს, მაგრამ ამბობენ, რომ მისმა სულმა ვერ მოისვენა და კვლავ განაგრძობს მკვლელობებს, სხვადასხვა ადამიანების სხეულით ევლინება მსხვერპლებს.

ეს ზღაპარია – გაიფიქრა მან – მაგრამ აბაზანა თავიდან უნდა მოვიშოროთ.

სასწრაფოდ წამოვიდა სახლისკენ, თან გზაში გეგმებს აწყობდა, როგორ დაითანხმებდა მშობლებს.

სახლში უჩვეულო სიჩუმე დახვდა. მამა პირველ სართულზე იჯდა და წიგნს კითხულობდა.

– სად არის დედა? – იკითხა.

– ზევით, აბაზანას იღებს – უპასუხა მამამ თავაუღებლად – თუმცა ავალ და დავხედავ, უკვე დიდი ხანია იქაა.

დივანზე ჩამოჯდა. ზევიდან უცნაური ხმები მოესმა. შეშინებული წამოხტა და ზევით ასვლა დააპირა, მაგრამ ერთ ადგილს შეეყინა.

კიბეებზე მამა ჩამოდიოდა, ხელში დიდი, სისხლიანი ნაჯახი ეჭირა.

– დედა მორჩა ბანაობას – უთხრა შვილს – ახლა შენი ჯერია…

 

ჭადრის ხეების საიდუმლო

” იმ ღამით უჩვეულო სიზმარმა გამომაღვიძა, შინაარსი არ მახსოვდა, მაგრამ ცუდმა წინათგრძნობამ შემიპყრო. სუნთქვა მიჭირდა და პირი მიშრებოდა. გადავწყვიტე სამზარეულოში ჩავსულიყავი და წყალი დამელია. მშობლებს უკვე ეძინათ. ფეხაკრეფით ჩავიარე კიბეები და პირველ სართულზე ჩავედი. სამზარეულოს სკამზე ჩამოვჯექი და წყალი მოვსვი.

გარეთ ბნელოდა, თუმცა შემინული კარებიდან გასული შუქი ოდნავ ანათებდა ეზოს. ნისლი იყო ჩამოწოლილი და  ღრუბლებში გახვეული მთვარის შუქი ვერ აღწევდა მიწამდე.

ჭადრის ხეები, რომლებიც ეზოში იდგა, კარგად ჩანდნენ. ეს ხეები აქ ჩემი ბავშვობიდან მოყოლებული იდგა, მე და ჩემს დას ხშირად გვითამაშია მის ჩრდილში.

გარეთ ნიავიც არ იძროდა, თუმცა მომეჩვენა, რომ ჭადრის ხეები შეირხა და თითქოს ჩემამდე ჩურჩულის ხმა მოვიდა.  ჭიქა დავდგი და ხეებს მივაჩერდი. დედა ყოველთვის მეუბნებოდა, ძლიერი წარმოსახვის უნარი გაქვსო, ჰოდა ახლა მომეჩვენა, თითქოს ჭადარის ტოტებმა ადამიანის სახის ფორმა მიიღო და მე მომშტერებოდა. ჩამეცინა და ყურება გავაგრძელე. ჭადარი ისე დაჟინებით მომშტერებოდა, რომ სიცილის ხასიათი გამიქრა, შუქი ჩავაქრე და დასაძინებლად დავბრუნდი ჩემს ოთახში.

მეორე დილით დაბლა რომ ჩამოვედი, დედა სადილს ამზადებდა. გამახსენდა წუხანდელი შემთხვევა და დედას მოვუყევი.

მეგონა გაიცინებდა და ისევ ჩემს ფანტაზიას დააბრალებდა, მაგრამ ეს ასე არ მოხდა. მოულოდნელად ცუდ ხასიათზე დადგა და ხმა არ ამოუღია.

ღამე, ძილის წინ ჩემს ოთახში შემოვიდა და ყველაფერი მომიყვა.

“არ მინდოდა ეს ყველაფერი გაგეგო” – მითხრა დედამ –  ” ის, რაც შენს დაბადებამდე მოხდა და რამაც დაღი დაასვა ჩვენს ოჯახს, მაგრამ როცა ამ ხეებზე მომიყევი, თავი ვეღარ შევიკავე, მგონია დროა ყველაფერი იცოდე”

ლოგინზე წამოვჯექი და ინტერესით მივაჩერდი.

“სანამ მამაშენს გავყვებოდი ცოლად, მყავდა და. ორივენი მასზე ვიყავით შეყვარებულები, მაგრამ ჩემს დას ეს უკვე ავადმყოფობაში გადაეზარდა. როცა მან მე მთხოვა ხელი, საერთოდ გადავიდა ჭკუიდან. მეგონა დროთა განმავლოაბში გადაუვლიდა, მაგრამ ეს ასე არ მოხდა, პირიქით, ბევრ სისულელეს აკეთებდა, რომ არ დავქორწინებულიყავით, მაგრამ ხელი ვერ შეგვიშალა.

როცა ამ სახლში გადმოვედით, ჩემი და ცოტა ხნით გაქრა, ვიფიქრეთ რომ თავი დაგვანება, მაგრამ მეორე დილით საშინელი სანახაობა დაგხვდა. ეზოში, ჭადრის ხეების ქვეშ ვიპოვნეთ მისი გვამი. დიდი ნაჯახით საკუთარი ფეხები მოეჭრა და სისხლისგან დაცლილიყო.

დაბლა პატარა ფურცელი ეგდო, სადაც ეწერა ” მახსოვს, როდესაც ჭადრების ხეების ქვეშ წამიყვანე, შავი ქარი არხევდა მათ ტოტებს. შენ გაგახსენდები, როცა დაინახავ ამ ხეებს. მე ყოველთვის აქ ვიქნები და აქედან გიყურებ”

საშინელმა ისტორიამ  ჩემი ოჯახის სისხლიან საიდუმლოზე ძალიან შემაშფოთა.

“მგონი დროა ის ხეები მოვჭრათ” ვუთხარი დედაჩემს და  ფანჯრები ჩავკეტე.

 

მკვლელობა ბენზოხერხებით და მთებს აქვთ თვალები, თუ რაღაც მსგავსი

მარტო საშინელებათა და საშინელება–მისტიკის ჟანრს ბევრი რამე აქვს საერთო, მაგრამ ბევრი რამითაც განსხვავდება. როგორც ყველგან, აქაც გვაქვს კლიშეები, რომელიც ფილმების უმრავლესობაში მეორდება.

უმეტეს შემთხვევაში იქნება:

  • რამდენიმე თინეიჯერი მანქანით მიდიან კონცერტზე.
  • დასაწყისში იქნება გზისპირა პატარა მაღაზია ან სახელოსნო, სადაც ცოტა ხნით შეჩერდებიან და რომელსაც უცნაური პატრონი ეყოლება, რომელიც ბოროტად ჩაიხითხითებს.

დავიწყოთ.

ჯესიკა, ჯონათანი, სამანტა და კობა ჯესიკას ვილაზე შეიკრიბნენ და შეზლონგებზე წამოწვნენ. ჯონათანმა კობას ზურგზე მზის საწინააღმდეგო კრემი დაასხა და მონდომებით შეუდგა ზელვას.

– ჰეი, ნახეთ, მაგარი ბილეთები დავითრიე – კობამ ჯიბიდან ცნობილი როკ–ჯგუფის, ” მწვანე ტარაკანის” ბილეთები ამოიღო და ააფრიალა – არ წავიდეთ?

ჯესიკა ჯონათანს ჩაუჯდა კალთაში, ისინი შეყვარებულები იყვნენ, სამანტა კი კობას სკოლიდან მოყოლებული უყვარდა და სულ ცდილობდა რაიმე მიზეზით ერთად ყოფილიყვნენ.

გადაწყვიტეს წასვლა. ჯონის ძველი ვარდისფერი ფურგონი გამოიყვანეს და დაქოქეს.

– გზად რამდენიმე ძალიან მიტოვებული და საშიში სოფლის გავლა მოგვიწევს, სადაც ამერიკელი სამხედროები ატომურ აფეთქებებს ატარებდნენ და შეიძლება რაღაც ანომალიებს წავაწყდეთ – გამოაცხადა კობამ. გამხიარულებულმა საზოგადოებამ ყიჟინა დასცა.

მართლაც, რამდენიმე საათის მერე ტეხასის ძველ გზაზე გავიდნენ, სადაც საგზაო ნიშნებზე ბენზოხერხიანი კაცები ეხატა და დიდი ასოებით ეწერა “აქ არ წახვიდეთ, დაგხერხავენ”

საზოგადოებამ კიდევ ერთხელ დასცა ყიჟინა და გზა გააგრძელეს.

– მოიცადეთ – თვალები მოიჩრდილა სამანტამ – იქ ვიღაცაა, ჩვენი დახმარება სჭირდება.

გზაზე ტანსაცმელჩამოხეული გოგო მოდიოდა, ყველგან სისხლები ეცხო, ჭრილობები დახეთქოდა და საშინლად გამოიყურებოდა.

– ეი, ხომ კარგად ხართ? – თავი გადაყო ჯონიმ – გინდა წაგიყვანოთ? თან გზას მიგვასწავლი.

– იქ არ წახვიდეთ – ჩაიჩურჩულა ხრინწიანი ხმით გოგომ – თორემ საშინელი სიკვდილი გელით…

– რაო? რა თქვა?

– რა ვიცი, მგონი დღეს ძველი ჰამბურგერი შევჭამეო.

ჯონი დაიჭყანა,  მხიარულად დაუქნია ხელი და სიჩქარეს მოუმატა.

შევიდნენ მიტოვებულ სოფელში. ირგვლის სიჩუმე და ნისლი იყო ჩამოწოლილი, კაცის ჭაჭანებას ვერ ნახავდით ვერსად (გადამღები ჯგუფი რამდენიმე მაცხოვრებელს მიერეკებოდა სოფლის ბოლოში, კინოს ვიღებთ და ცოტა ხანი  გვაცადეთო)

სწორედ ამ დროს დაეშვა ოთხივე საბურავი და მანქანა გაჩერდა.

– ახლა რა ვქნათ? – იკითხა ჯესიკამ და საბარგულიდან არაყი ამოიღო.

– მოიცა, სცენარს ჩავხედო.

რამდენიმე წუთიანი დუმილის მერე ფეიდ აუთი გაკეთდა, როგორ სვამენ მეგობრები, როგორ ცეკვავს ტოპლესს ჯესიკა ჯონის მუხლებზე, როგორ უყურებს კობა სამანტას გამჭვირვალე მაიკას და როგორ უთვალთვალებთ ვიღაც სახლებიდან უზარმაზარი ლინზებით.

დაღამდა, ახლა კი შეშფოთდნენ და შერიფს დაუწყეს ძებნა, სწორედ ახლა შეამჩნიეს მთელი სოფელი ცარიელი რომ იყო, მართალია რამდენჯერმე შიშველმა კაცებმა გადაურბინეს კამერას, მაგრამ მაინც.

ახლა ხვდებიან, რომ მათზე ნადირობა დაიწყო, ისმის უცნაური ხმები, ხვნეშის, სირბილის, რამდენჯერმე მწარე ამოოხვრის ხმაც გაიგონეს და დაინახეს კოჭლობით როგორ წავიდა ვიღაც.

– უნდა შევიარაღდეთ – განაცხადა კობამ და ჯონის წყლის რევოლვერი მისცა.

მშვიდად იძინებენ. პირველი მსხვერპლი ჯესიკაა. მისთვის საშინელი მანიაკი მოდის – მეტსახელად ტყავის სახე. ის საშინელი სახის დეფექტით დაიბადა და იმის მერე სულ სახეს იჭიმავს სხვადასხვა კოსმეტიკური საშუალებებით. ქოქავს თავის ბენზოხერხს და ჯესიკას ხერხავს.

კოშმარი იწყება. ჯესიკას ხელს გარეთ პოულობენ. მასზე ჯერ კიდევ დაფიქსირებულია შუა თითი.

ირგვლივ მთებზე საშინელი არსებები ირევიან, ისინი ატომურმა აფეთქებამ დაამახინჯათ და ახლა ადამიანებზე უნდათ შურისძიება.

ცოტა ხანში ჯონათანს ბრმა ნაწლავი შეტევას აძლევს და ისიც კვდება. კობა სამანტას გადასარჩენად იბრძვის, რომელსაც რამდენიმე დამუწუკებული არსება ბოროტი ხითხითით მიათრევს.

– კობაა… – ყვირის სამანტა და ირგვლივ ყველაფერს ხმა ეკარგება. შორიდან ისმის გულისცემის ხმა.  კობა შენელებული კადრებით იხედება სისხლიან ხელებზე. გულიცემა ძლიერდება და გმირული მუსიკა ედება.

– ე ბიჭო, დროზე, გათავდა ფირი – ყვირის რეჟისორი.

კობა იღებს ბენზოხერხს, რომელიც ტყავისსახას კედელზე მიუყუდებია და თვითონ ტუალეტში წასულა ღიღინით  და რამდენჯერმე ამოქოქავს ეფექტებით, მერე დაერევა ყველას და სამანტას იხსნის.

კობა და სამანტა შემაღლებულ ადგილზე დგანან და ერთმანეთს ეხვევიან. მოდის სამაშველო რაზმი და თბილ ადიელებში ახვევენ წყვილს.

კადრი ბნელდება.

6 თვის მერე…

სოფელში დიდი ფურგონი შემოდის. იქაც თინეიჯერები სხედან და “მწვანე ტარაკნის” მაისურები აცვიათ.

– ჯანდაბა, კიდევ? – ოხრავს რეჟისორი და აპარატურას მოათრევს.

 

insbired by – the texas chainsaw massacre 1-2, the hills have eyes 1-2 და მრავალი სხვა

მსგავსი პოსტი:

სასაფლაოს წყევლა – საშინელებათა ფილმის შედევრი

ამიტვილის მოჩვენება

ისტორია, რომელზეც ორი ფილმია გადაღებული, ნამდვილად მოხდა. ყველაფერი კი ასე დაიწყო:

1974 წლის 14 ნოემბერს ნიუ იორკის პოლიციის განყოფილებაში ტელეფონის ზარი გაისმა.

  • ოპერატორი:გისმენთ, რითი შემიძლია დაგეხმაროთ?
  • უცნობი:სასწრაფოდ გამოგზავნეთ დახმარება, აქ… ექვსი გვამია, ყველანი დაიღუპნენ… სროლა იყო.
  • ოპერატორი: სერ, დამშვიდდით და ისე მითხარით რა ხდება, სად ხართ?
  • უცნობი: ბარში ვიყავით, როცა ბავშები შემოვარდნენ და გვითხრეს, რომ დეფოების სახლში სროლაა… ჩვენც უკან გავყევით და … ყველაფერი სისხლითაა მოსვრილი.
  • ოპერატორი:თუ შეიძლება ზუსტად ჩამაწერინეთ მისამართი, სად ხართ?
  • უცნობი: ამიტვილი, მარჯვნივ მერიკის გზიდან, 1–12.
  • ოპერატორი: დაწყნარდით სერ, დახმარება მალე მოვა.

ადგილზე მისულ პოლიციელებს დეფოების 7 კაციანი ოჯახიდან 6 გვამი დახვდათ, მხოლოდ უმცროსი დეფო გადაურჩა სისხლიან სასაკლაოს და სწორედ ის დააპატიმრეს ამ დანაშაულის ჩადენისთვის.

რონალდ დეფომ აისრულა თავისი ამერიკული ოცნება, როცა იყიდა ეს სახლი ლონგ აილენდზე, ის თავდაუზოგავად მუშაობდა წლების განმავლობაში იმისთვის, რომ საკმარისი შემოსავალი ჰქონოდა და თავისი ოჯახი შეენახა. რონალდი ძალიან მკაცრი და უხეში კაცი იყო, მას მის ცოლს ლუისს ხშირად ჰქონდათ უთანხმოება და ხმაურიანი ჩხუბები. თავის შვილთან, რონალდ ჯუნიორთან, იგივე ბატჩთან ყოველთვის მკაცრი და მომთხოვნი იყო.

მაგრამ ამას რა თქმა უნდა ვერავინ ვერ წარმოიდგენა, უმცროსმა დეფომ მთელი თავისი ოჯახი, მათ შორის მცირეწლოვანი და–ძმა ძილში გამოასალმა სიცოცხლეს და არც დედ–მამა დაინდო. ხმები დადიოდა მისი სულიერი ავადმყოფობის შესახებ. ხალხს უბრალოდ არ უნდოდა დაეჯერებინა, რომ ბიჭმა ეს საღ გონებაზე მყოფმა გააკეთა.

ერთი წლის მერე ჯორჯ და კეით ლატსები თავისი სამი შვილით გადავიდნენ ამ დაწყევლილ სახლში, თუმცა მათ არაფერი იცოდნენ. უცნაურმა მოვლენებმაც მაშინ დაიწყო განვითარება. ჯორჯი ძალიან შეიცვალა, დაიწყო სმა, ხშირად ესმოდა დემონური ხმები და ხედავდა მოჩვენებებს, მაგრამ ამას სასმელს აბრალებდა. სახლში თავისით იღებოდა და იკეტებოდა კარები, ქრებოდა შუქები და ისმოდა უცნაური ხმები.

ამას დაემატა ისიც, რომ უცროსმა შვილმა აიჩემა ერთი სიტყვა, რომელსაც ხშირად იმეორებდა და ყველგან წერდა, სადაც შეეძლო, ეს იყო redrum, ერთხელაც შეძრწუნებულმა კეიტმა უკუღმა წაიკითხა ეს სიტყვა და მიხვდა, რასაც ნიშნავდა.

ჯორჯი ირწმუნებოდა, რომ ამ სახლში საშინელი ენერგია იყო გამეფებული, რომელიც ადამიანს მკვლელობების ჩადენისკენ უბიძგებდა, ის აღარ იძინებდა სახლში და ყველგან იარაღს ატარებდა.

როგორც ჰყვებიან, ამ ამბავმა ტრაგიკული დასასრული მიიღო, როცა ჯორჯმა ნაჯახით დახოცა თავისი ოჯახის წევრები ბაღში და თვითონაც თავი მოიკლა.

თუმცა ამბობენ, რომ ეს უკანასკნელი უკვე ლეგენდაა, მოგონილი, რადგან ლატსებმა მალევე დატოვეს ეს დაწყევლილი სახლი და წავიდნენ.

ამ ყველაფერში დიდ როლს ასრულებს სახლი, რომელიც კარგად ჩანს ორიგინალ ფილმში, ძალიან საშიში და ბნელი შენობა უცნაური ნაგებობით, თითქოს ორი დიდი თვალი იყურება იქიდან.

ამის შესახებ ორი ფილმია გადაღებული, ერთი ორიგინალი და ერთიც რიმეიქი, მე რიმეიქი მაქვს ნანახი. სიმართლე ითქვას რიმეიქში ბატონი რაიანი საკმაოდ კარგად გამოიყურება:

ამეტვილის მოჩვენება 1979

ამეტვილის მოჩვენება 2005

ზღაპარი ტერორზე

ჩემი წინა პოსტი პრინცებს და პრინცესებს ეხებოდა, დისნეის ზღაპრები, სადაც ყველაფერი კარგად მთავრდება, სადაც პრინცესები ჩიტებთან და ცხოველებთან ერთად მღერიან და ცეკვავენ და თავის ოცნების პრინცთან ერთად ბედნიერად ცხოვრობენ.

Snow White: A Tale of Terror – ეს ფიფქიას ეკრანიზაციაა, ძმები გრიმების ზღაპარის მიხედვით, მაგრამ არა ისეთი, როგორიც ეს გერმანელმა ძმებმა დაწერეს – ეს არის ისტორია ტერორზე.

შინაარსი თითქმის უცვლელია. ლორდ ჰოფმანს ორსული ცოლი გარდაეცვლება და მისგან პატარა ლილიანა დარჩება. წლების მერე ლორდს ახალი ცოლი მოჰყავს, რომელიც მარადიული სილამაზის სურვილითაა შეპყრობილი და თავისი გერი თვალში არ მოსდის.

შავი, ძალიან შავი და სისხლიანი ზღაპარი, ბნელი ფერებით და ეროტიული დეტალებით – ეს არაა ზღაპარი ბავშვებისთვის, უფრო მეტიც, მოქცეულია R კატეგორიაში, რადგან შეიცავს სექსს, სიშიშვლეს, ძალადობის და სისასტიკის სცენებს.

დედინაცვალის როლს სიგურნი  უივერი ასრულებს და ძალიან წარმატებითაც. მას უზარმაზარი და მაგიური სარკე მოაქვს ახალ სასახლეში, სადაც თავის ორეულს ხედავს, ახალგაზრდას და ლამაზს. ის ჩააგონებს, რომ მოკლას თავისი გერი, რადგან მისი გული და სისხლი მას სილამაზეს შეუნარჩუნებს. ამ ყველაფერს თითქოს უფრო ფსიქოლოგიური ელფერი აქვს, ვიდრე ფანტასტიკური.

ლორდი ჰოფმანის როლს სემ ნეილი ასრულებს. მას ძალიან უყვარს თავისი შვილი, მაგრამ ცოლის ცდუნებას ვერ უძლებს, მით უმეტეს, რომ ის სექსით ცდილობს მის მანიპულირებას.

რაც შეეხება ფიფქიას… აბა მითხარით ვის არ გინატრიათ ასეთი ფიფქია:

მაგრამ უნდა ვაღიარო ფილმში ძალიან ჰგავს დისნეის ანიმაციურ პერსონაჟს. ლილიანა დაახლოებით 13 წლისაა, როცა დედინაცვლის ძმა მის მოკვლას აპირებს სახლიდან გარბის და ტყეში პატარა ქოხს შეაფარებს თავს.

ლილიანას ჰყავს თავისი მშვენიერი პრინცი – პიტერ გუტენბერგი, რომელიც ექიმია და პარიზში სწავლობს. ის მიღებული კაცია ლორდის სასახლეში და ლილიანა მზადაა მას ცოლად გაყვეს.

მაგრამ აქ იცვლება ტრადიციული მითი მშვენიერ პრინცებზე. ლილიანა ქოხს აფარებს თავს და იძინებს. სახლში დაბრუნებულ 7 მამაკაცს ის მძინარე ხვდება.

ისინი არ არიან ჯუჯები, უფრო მეტიც, არც კეთილი და მოსიყვარულე ხალხია. ისინი ბინძური და უხეში კაცები არიან, რომლებიც მაღაროში მუშაობენ და საჭმლის ფულს ძლივს შოულობენ. არც მისი დანახვა გაუხარდებათ მაინცდამაინც და როცა გაიგებენ რომ ლორდის შვილია, გამოსასყიდი მოუნდებათ. ერთ–ერთი მათგანი გაუპატიურებასაც კი დაუპირებს.

მაგრამ საქმე არც ასე ცუდადაა და აი ისიც გამოჩნდება. ერთ–ერთი ამ შვიდი მამაკაციდან – უხეში, წვერებიანი, სახეზე დიდი შრამით, მაგრამ….. მაგრამ აი ისიც:

ამასობაში არც მისი პრინცი არის უსაქმოდ

ერთი სიტყვით ფიფქიას ქერათმიანი პრინცის მაგივრად ღარიბი მუშა უყვარდება და აპირებს ბოლომდე იბრძოლოს სასახლეში დასაბრუნებლად. ესეც რამდენიმე ჰოთი სცენა.

ფილმის ტაგლაინია – The fairy tale is over ანუ ზღაპარი დასრულდა

ესეც ლინკი თუ ვინმეს დაგაინტერესათ:
snow white – a tale of terror

სისხლიანი მერის დაბრუნება

ეს ამბავი გამოაქვეყნა ახალგაზრდა გოგომ, მარიამ, რომელიც რამდენიმე წლის წინ შეემთხვა.

” ჩემი დედინაცვალი იყო გამოცხადებული ბოროტება. ვიცი, რომ შვილების უმრავლესობა თავის დედინაცვალზე ასე ფიქრობს, მაგრამ ჩემს შემთხვევაში ეს სიმართლეა. ის მამაჩემს ცოლად იმიტომ გაყვა, რომ მისი მემკვიდრეობა დარჩენოდა, ჩვენ კი, მისი სამი შვილი მისთვის დიდი ტვირთი ვიყავით. გერტას, ჩემს დედინაცვალს ბავშვები ეზიზღებოდა, ჩვენ კი განსაკუთრებით.

რადგანაც ჩვენ სამივენი მის მემკვიდრეობას ხელს ვუშლიდით, გერტამ თავისი გეგმის განხორციელება დაიწყო. ჩემი უმცროსი ძმა, ჩარლზი სასწავლებლად გააგზავნა მკაცრი სწავლების გიმნაზიაში. როცა ის ჩვენს სანახავად ჩამოვიდა, გამხდარი და ფერწასული იყო, საშინლად არ უნდოდა იქ დაბრუნება, მაგრამ გერტამ მამაჩემი დაიყოლია და ისევ იქ გაუშვა. ცოტა ხანში შევიტყვეთ, რომ ჩარლზი ხიდან ჩამოვარდა და მოკვდა.

ამის მერე ჯერი ჩემს უფროს ძმაზე, რიჩარდზე მიდგა. გერტამ მამა დაარწმუნა, რომ მას ტალანტი ჰქონდა და ხელოვნების სკოლაში გააგზავნა. რიჩარდს ფეხბურთი უფრო აინტერესებდა, ვიდრე ხელოვნება, მაგრამ მაინც გულმოდგინედ სწავლობდა ვიოლინოზე და პიანინოზე დაკვრას. ჩემმა დედინაცვალმა ის რამდენიმე სკოლის მოსწავლე ბიჭს გააცნო, რომლებსაც ნარკოტიკებთან ჰქონდათ კავშირი და ცოტა ხანში რიჩარდი გადამეტებული წამლის მოქმედებით დაიღუპა.

გერტამ ის ათი წუთით ადრე იპოვნა, ის ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო და მისი გადარჩენა შეიძლებოდა,  ასე თქვა ექიმმა და მე მჯერა, მაგრამ მამამ რა თქმა უნდა არ დაიჯერა.

ახლა, რადგან  სამი შვილიდან მარტო მე დავრჩი ცოცხალი, ცხადია ჩემს მოშორებას ეცდებოდა, ამიტომ სანიმუშო შვილად ვიქეცი, ყველაფერს ვასრულებდი, პრობლემას არაფერში არ ვქმნიდი. რამდენიმე თვეში 18 წლის ვხდებოდი და სახლიდან გაქცევას ვაპირებდი. მამაჩემის და სხვა ქალაქში ცხოვრობდა და იქ ვაპირებდი წასვლას.

ეს იმედების წყალში ჩამეყარა, რადგან გაგვაგებინეს რომ ჩვენი ერთადერთი უახლოესი ნათესავი, მამიდა ვიღაცამ მოწამლა და გარდაიცვალა. რა თქმა უნდა ეს გერტას ხელი იყო.

ძალიან შევშინდი. ან ის და ან მე, ერთ–ერთი უნდა გადარჩენილიყო. სწორედ ამ დროს გამახსენდა ლეგენდა სისხლიან მერიზე, რომელიც ჩემს წინაპრებს გადახდათ თავს. დედაჩემისგან ვიცოდი რიტუალი ზუსტად როგორ უნდა ჩამეტარებინა. სხვა გზა არ იყო. უნდა გამერისკა.

იმ ღამეს მამა საქმეებზე იყო წასული, გერტა კი თავის მორიგ საყვარელთან კლუბში ერთობოდა. მე ჩემი შეგროვილი თანხით სანთლები ვიყიდე და სარკესთან განვალაგე. რიტუალი უნდა დამეწყო.

ამ დროს ოთახში გერტა შემოვიდა და ლაპარაკი დამიწყო.

– რას აკეთებ მარია?

– უბრალოდ სანთლებით ვერთობი.

– იცი მარია, დრო მოვიდა რომ ვილაპარაკოთ.

– მართალი ხარ – ვუთხარი და შევხედე – რადგან ჩემი ორი ძმა უკვე მოკალი, ახლა ჩემი ჯერია.

– მართალი ხარ – მითხრა ბოროტად – არ დავუშებ რომ იმ ბებერის ქონება მარტო შენ დაგრჩეს.

ყურადღება არ მიმიქცევია, ჩავიხედე სარკეში და გარკვევით ვახსენე სამჯერ მერის სახელი. სარკეში საშინელი სახე გამოჩნდა, ერთიანად ნაოჭებით და წყლულებით დაფარული.

– გერტა – წარმოთქვა მან – მოდი ჩემთან.

ჩემი დედინაცვლის კივილმა იქაურობა შეძრა. სარკიდან გაშავებული და გრძელი ფრჩხილებით დაფარული ხელები გადმოვიდა და გერტა შიგნით შეითრია.

მე გონება დავკარგე და დილით გამომეღვიძა. გერტა არსად ჩანდა. მამას შევატყობინე, რომ ის ღამე სახლში არ ყოფილა. მისი ძებნის დროს მამამ მის საყვარლებზე ყველაფერი შეიტყო და ჩათვალა, რომ რომელიმე მათგანთან ერთად  მისი მოღალატე ცოლი გაიქცა.

იმის მერე მე და მამა მშვიდად ვცხოვრობთ”

რა ვიცი, მაინცდამაინც არ შემცოდებია ეს გერტა, რას იტყვით? 🙂

პირველი ნაწილი – სისხლიანი მერი

ეშმაკი ლიფტში

არ ვიცი რატომ, მაგრამ ეს ისტორია ძალიან საინტერესოდ მომეჩვენა, რომელიც ერთ–ერთმა კოლეჯის სტუდენტმა გოგომ გამოაქვეყნა ინტერნეტში.

“იმ ღამეს უცნაური სიზმარი ვნახე. უცნაური იმიტომ, რომ ძალიან ახლოს იყო რეალობასთან. ყველაფერს, რასაც იქ ვხედავდი და ვგრძნობდი, რეალურად განვიცდიდი. ჩემი მეგობრის წვეულებაზე ვიყავი. შენობა ბევრი ხალხით იყო სავსე. ყველანი სვამდნენ და მხიარულობდნენ, მეც მათ შორის.

მოულოდნელად კარები გაიღო და ყველა გაჩუმდა. კარებში მაღალი, ქერა მამაკაცი გამოჩნდა. უგრძნობი სახე და გაყინული თვალები ჰქონდა. ნელა მოდიოდა. არავის არაფერი არ უთქვამს, მაგრამ იქ მყოფმა ყველა ადამიანმა ვიცოდით, რომ ეს ეშმაკი იყო.

მამაკაცმა ნელი ნაბიჯებით ჩაგვიარა შუაში. ჩვენ ფერდაკარგულები და დამუნჯებულები ვუყურებდით. მისი ცივი თვალების გამჭოლი მზერა ვიგრძენი. ნელა ავწიე თავი და დავინახე რომ მე მიყურებდა – ის ჩემთვის მოვიდა, ჩემს წასაყვანად.

ყვირილით გამეღვიძა. ჯუდი, ჩემი მეზობელი შეშინებული მანჯღრევდა, როგორმე რომ გავეღვიძებინე.

ყველაფერი ძილის წინ ნანახ საშინელებათა ფილმს დავაბრალე. თანაც ხვალ  ჩემი მეგობრის წვეულება იყო სასტუმროში და ვიფიქრე, სიზმარში ჩამყვა–თქო.

მეორე დღეს წვეულებაზე უკვე აღარც მახსოვდა სიზმარი, ჩემს კურსელებთან ერთად მხიარულად ვერთობოდი და ვსვამდი. მდიდრულ სასტუმროში, განათებულ დარბაზში არაფრის არ მეშინოდა.

– კეიტ– მითხრა ჯუდიმ – დაბლა ვიღაც გელოდება, შესასვლელში, მგონი მამაშენია, კარგად ვერ დავინახე.

გამახსენდა, რომ მამაჩემისთვის სახლის გასაღები არ დამიტოვებია და ალბათ ამიტომ მომაკითხა. ლიფტთან მივედი და ღილაკს თითი მივაჭირე. რამდენიმე წამში კარი გაიღო და შევედი.

შესვლისთანავე უცნაური გრძნობა დამეუფლა, თითქოს მარტო არ ვიყავი, არადა ლიფტი ცარიელი იყო, როცა შევედი. უკან მივიხედე და ლამის ვიკივლე.

მაღალი, ქერა მამაკაცი ჩემი სიზმრიდან, გაყინული თვალებით, ძვირფას კოსტუმში გამოწყობილი უმოძრაოდ იდგა და მიყურებდა. სუნთქვა შევიკარი. ვცადე ჩემი თავი დამემშვიდებინა.

ვიფიქრე, იქნებ უბრალო დამთხვევაა და ეს კაცი სულაც არაა სატანა. მოულოდნელად შუქმა დაიწია და აციმციმდა. ლიფტი გაჩერდა. თვალები დავხუჭე, რომ ჩემი მოსალოდნელი სიკვდილი არ დამენახა.  ვიგრძენი, როგორ შემეხო მხარზე ცივი ხელი და გაუგებარი ჩურჩულიც მომესმა.

შუქი ისევ მოვიდა და ლიფტის კარები გაიღო, ეტყობა ვიღაცამ გამოიძახა. დაუფიქრებლად გამოვვარდი ლიფტიდან და დავინახე, ქერა გოგო როგორ შევიდა ლიფტში. ბევრი აღარ მიფიქრია, კიბეებს სირბილით ავუყევი.

შუქები უკვე მთელს შენობაში გაითიშა და პანიკა ატყდა.  დაცვის წევრები აქეთ–იქით დარბოდნენ, გარეთ პოლიციის მანქანები გამოჩნდა. რამდენიმე წუთში შუქი უკვე საბოლოოდ მოვიდა, მაგრამ ახლა დაბლა ატყდა კივილი. გაღებული ლიფტიდან სისხლის ნაკადები მოდიოდა. ქერა გოგო გაუნძრევლად ეგდო.

დაცვის წევრებმა ლიფტში დაყენებულ კამერაზე დაინახეს მე როგორ გამოვვარდი ლიფტიდან და როგორ შევიდა ის გოგო, მაგრამ ჩვენს მეტი იქ არავინ ჩანდა.

არ ვიცი რატომ გადაიფიქრა სატანამ ჩემი წაყვანა, მაგრამ ნამდვილად ვიცი – ის ჩემთან აუცილებლად მოვა.”

მკვლელობა წვეულებაზე

ეს ლეგენდა ამერიკულ კოლეჯებში ძალიან პოპულარული იყო. რამდენიმე წყარო სხვადასხვანაირად ყვება, მაგრამ შინაარსი მაინც ერთი აქვს. მაშ ასე – ჩემი ინსცენირებით – მკვლელობა წვეულებაზე.

ელენა, ნიკი და ჯულია კოლეჯში ერთ ოთახში ცხოვრობდნენ. ისინი საუკეთესო მეგობრები იყვნენ, პოპულარულები და ლამაზად ჩაცმის მოყვარულები. ერთ დღეს უცხო გოგომ შემოუღოთ კარები, რომელიც კოლეჯის ადმინისტრაციას მათთან გამოეგზავნა.

უცნაური გოგო იყო, შავად შეღებილი თვალებით, გოთიკური ჩაცმულობით და ძალიან გრძელი, შავი თმებით.

– მითხრეს, რომ თქვენთან საწოლია თავისუფალი – იკითხა გოგომ. დაქალებმა ამრეზით შეხედეს და უხეშად მიუკეტეს კარები.

– ვიღაც გიჟები გვინდა ახლა ოთახში? – ტუჩი აიბზუა ელენამ და თმების ვარცხნა გააგრძელა.

იმ საღამოს კოლეჯში დიდი წვეულება ეწყობოდა, რომელსაც საზაფხულო მეჯლისს ეძახდნენ. მთელი კოლეჯის სტუდენტები იქ იყვნენ შეკრებილები. ელენას, ნიკის და ჯულიას რა თქმა უნდა ყველაზე ლამაზი კაბები ეცვათ და კოლეჯის დედოფლობაზე ჰქონდათ პრეტენზია.

მხიარულება უკვე ეშხში შევიდა, როცა უცნობი გოგო კარებში გამოჩნდა. ისევ ის ტანსამცელი ეცვა, ოღონდ თვალების ფერი შეცვლოდა, ახლა წითლად უელავდა.

მოულოდნელად დარბაზში შუქი ჩაქრა. სტუდენტებმა აზრზე მოსვლაც ვერ მოასწრეს, რომ ისევ მოვიდა.

– ნიკი, სად არის ნიკი? – აქეთ–იქით იხედებოდა ჯულია – ამ წუთას აქ იყო.

ელენამ და ჯულიამ ნიკის შარფი დაინახეს გასასვლელ კარებთან.

– ალბათ სიბნელით ისარგებლა და ტონისთან ერთად სადმე განმარტოვდა.

– წამოდი, მოვძებნოთ.

ფრთხილად შეაღეს სააბაზანოს კარები. ერთი კაბინა ჩაკეტილი იყო.

– ნიკი, აქ ხარ? მარტო ხარ?

პასუხს არავინ სცემდათ. არც საეჭვო ხმები არ ისმოდა იქიდან, რომ ეფიქრათ, ნიკი მარტო არ იყო.

ჯულიამ ფრთხილად შეაღო კარები და იკივლა.

დაბლა თვალებდათხრილი ნიკი ეგდო და მთელი სახე სისხლით მოსვროდა. ცარიელი გუგებიდან სიბნელე იყურებოდა.

შეშლილი გოგოები კიოდნენ და უკან უკან იწევდნენ. დარბაზში რომ შევარდნენ, შუქი კიდევ ერთხელ ჩაქრა.

ამჯერად ჯულია გაქრა. ელენამ დაინახა სისხლის წვეთები კიბეებზე და კანკალით აიხედა ზევით.

ჯულია თავდაყირა იწვა კიბეებზე და პირში უზარმაზარი დანა ჰქონდა გაყრილი. სისხლი ნაკადად ჩამოდიოდა კიბეებზე.

– თვალები, რომლებითაც შემომხედეთ, პირი, რომლითაც დამცინეთ და გული, რომლითაც შემიძულეთ – ჩასჩურულა ბოროტად ვიღაცამ ყურში და მობრუნებულმა ელენამ მკერდში ძლიერი ტკივილი იგრძნო.

უცნობი გოგო მიბრუნდა და წავიდა. როგორც ლეგენდა ამბობს, ახლა სხვა კოლეჯში გადაინაცვლა.

the end

დაახლოებით ასეთი ვარიანტია ფილმში “prom night” სადაც გოგოს მაგივრად ფსიქოპატი მკვლელი კაცია, თანაც ძალიან სიმპათიური და სექსუალური ჯონათან შაეხი.

ჰოდა ახლა რაღაც კაი ჰორორის ხასიათზე დავდექი.

 

ჯადოსნური სამკურნალო წიგნი

გუშინ რაღაც სამკურნალო წიგნი ჩამოვარდა ხელში, საკმაოდ ძველი და სანამ ტელევიზორში რეკლამები გადიოდა გადავათვალიერე. გადავათვალიერე და იმდენი ვიცინე, იმდენი, ჯერ ხომ გავწითლდი და ვეღარ ვსუნთქავდი, მერე ლამის გული გამიხდა ცუდად და ჩემებმა წამართვეს, რამე არ მოგივიდესო, ჰოდა რამდენიმე ამონარიდს გავაკეთებ, ნამდვილი აბსურდული კომედიაა.

შიგნოულობანი – გონიერება მკვდარი კაცის მძორში თუმცა არ არსებობს, მაგრამ უგუნური კაცის ცხოვრება და ღოღიალი შესაძლებელია.

აი, მკურნალობის გარდა მორალიცაა ჩადებული აქ.

ხახაში დაცოხნილი საჭმლის ლუკმა გაიწოვება და მსხვილი ნაწლევებიდან ნეხვად ქცეული გამოიყრება გარე.

დაცოხვნა და ნეხვი რა უბედურებაა, ცხოველები ვართ? 🙂

რა არის შარდი? შარდი ანკარა სითხეა.

თქვენ იცოდით, რომ შარდი ანკარა სითხე იყო?

თირკმელები ანუ ჭაჭები კაცს ორი აქვს.

აა, ჭაჭები ჩამწყდაო, ამაზეა ნათქვამი?

ადამიანს აქვს ხუთი გრძნობა და ორღანო – თვალი, ყური, ცხვირი, ენა და ტყავი.

ტყავი ორგანო ყოფილა, რა საინტერესოა.

თუ კვერცხი კაცმა რიგიანად გააკეთა და ხახაში კარგად დაფქვა, ადვილად მოსანელებელი საჭმელია.

ნაჭუჭიანად ნეტავ?

გადავედით გინეკოლოგიაზე.

თესლების ბუდე მდებარეობს საჯიჯაყვეში, სადაც თესლი გამოვარდება თუ არა შექანდება მუცლის სივრცეში.

დაორსულება არც კაცის ნებაზე ჰკიდია და არც ქალის.

რა ნიშნით იცნობა ქალი ორსულია თუ არა?

1. სამთვარიო თუ შეუწყდათ.

2.  ხშირად შარდის დაქცევის წადილი.

3.  მუცელი გაეზრდება 🙂

სხვადასხვა სნეულებები:

თავის კანის ზღმურდლი (სავარაუდოდ ფსორიაზი)

ხახიდან მყრალი სუნის აღმოქშინვა, რომელიც სოფლის დედაკაცებს ახასიათებთ.

მუცელა (რაღაც დაავადებაა)

ხახიდან სისხლი ნთქევა (იუუუ)

მტყელი ჭია

სამხედროს გამოვარდნა – როდესაც ადამიანს გვამის თავი გამოუვარდება, ეს მოხდება ჭინტვით ფეხის ადგილზე გასვლისგან. (ბუასილი ნეტავ?)

ჭაჭების ანთება.

გულის ძგერა დაემართება მრისხანე ადამიანებს.

მუწუკი არის სიმსივნე ჩიტის კვერცხის ტოლა.

სუსუნატი, მღიელი, სირსვილი, მჭამელი (ჩემთვის უცნობი დაავადებები)

და თქვენ გინდათ ტკივილიგან გათავისუფლდეთ? ეს ძალიან ადვილია:

აიღეთ გვირილის ყვავილი, ვარდკაჭაჭას ყვავილი, ხე ვირუას ყვავილი, ცისკარა ბალახის ფოთოლი, ხაშხაშას ყვავილი. დაამატეთ ონტოფას ძირი და კირ მარილა. დაიდეთ მტკივან ადგილზე.

თავზე ფსხრიკისა და ზღმურდლისათვის: (რა ჯანდაბაა?)

და ბოლო, ჩემი ფავორიტი:

როგორ შევიჩეროთ სისხლი დენა, თუ არ გვინდა რომ ამან კატასტროფულ შედეგებამდე მიგვიყვანოს და მოხდეს ინფექციის შეჭრა, რომელიც იწვევს ჭრილობის გართულებას?

დავიდოთ ბამბა.

werewolf

ლეგენდა მაქციაზე ძალიან პოპულარულია, ეს ისტორია ყველასთვის კარგადაა ცნობილი – წყევლა, რომელიც სავსე მთვარობისას ადამიანს მგლად აქცევს და რომელიც კბენით ან ნაკაწრით გადაიცემა.

მაქციებს და ვამპირებს სწორედ ეს წყევლა აერთიანებთ. ამბობენ, რომ მაქციებს მთვარის წყევლა აქვთ, ანუ ღამე ისინი იქცევიან მგლად, ვამპირებს კი მზის, ანუ მათ მზეზე გამოსვლა არ შეუძლიათ.  ძალიან ხშირად ფილმებში თუ სერიალებში, სადაც ვამპირები არიან, იქ მაქციებიც ჩნდებიან.

ვნახოთ რამდენიმე დასამახსოვრებელი მაქცია ტელე-შოუებიდან:

buffy the vampire slayer

ძალიან საყვარელი მსახიობი სეტ გრინი. სანამ ბაფის ვუყურებდი, იქამდე სეტი ბევრ კომედიაში მყავდა ნანახი. ფემილი გაიში კრის გრიფინს ახმოვანებს 🙂 ჰოდა ეს ჩვენი სეტი მაქცია ოზ-ად მოგვევლინა.

ძალიან წვალობდა ხოლმე საწყალი ოზი, ბიბლიოთეკაში კეტავდნენ, რომ არავისთვის ზიანი არ მიეყენებინა.  ერთ-ერთი ყველაზე ცუდი სახის მაქცია იყო, რაც მინახავს.

the vampire diaries

მაქციად ახლა ერთ-ერთი მთავარი გმირი ტაილერი იქცა, მაგრამ არ მომწონს მე ეგ ბიჭი, რაღაც გულთან არ მომდის, ჰოდა მაგისი ბიძა, მეისონი მომწონდა ძალიან.

ტაილორ კინი, იგივე მეისონ ლოკვუდი, ტალღოვანი თმით და ლამაზი თვალებით. მაგრამ დეიმონმა თავისთვის ჩვეული უემოციობით მოკლა და გაუხარდა. რა სასტიკია ისე… 🙂

true blood

ამ ბიჭს თუ ამ სერიალში ვნახავდი არ მეგონა. ჯო მანგანიელო, ვანთრიჰილში სექსუალური ბარმენი, უბრალოდ სიმპათიური მამაკაცი:

თითქოს ქართული გარეგნობა აქვს ამ ბიჭს, შავგვრემანი, მოგრძო ცხვრით, მაგრამ კარგია რაა 🙂 ჰო, ეს მაქციები ჩვეულებრივ მგლებად იქცევიან, არანაირი ტანჯვა-წამება და მონსტრად ქცეული ცხოველი.

being human

ამ სერიალმა სასიამოვნოდ გამაოცა. საერთოდ ბრიტანულ შოუებს ახასიათებთ რაღაც უცნაური გადაღება, უფრო მეტად ურთიერთობაზე აგებული, ვიდრე სანახაობაზე, და სწორედ ეს მომეწონა.

ერთ სახლში მოჩვენება, ვამპირი და მაქცია ცხოვრობენ. სამივენი ძალიან სასაცილო და საყვარლები არიან. აი მაქცია ჯორჯიც:

რომ ვუყურებ მინდა პარტყუნა ყურებში ხელი წავავლო და  ვაჯანჯღარო. ემოციური მაქციაა, ხშირად ტირის, აქვს წვრილი ხმა და ხშირად წიკვინებს 🙂 ძალიან უყვარს თავისი მეგობრები. ვამპირ მიტჩელს ისე ხშირად ეხვევა ხოლმე, რომ სურვილი მიჩნდება, უფრო მეტი გააკეთონ ვიდრე მოხვევა 🙂 თან ბრიტანულ აქცენტზე ვგიჟდები. რუსული გახმოვანებით ვუყურებ, მაგრამ მაინც მესმის. ამერიკელები რომ ამბობენ i can’t როგორც აი ქენთ, ბრიტანელები ამბობენ აი ქანთ, თან ქ-ს უფრო ყელში წარმოთქვავენ, ვიდრე ჩვეულებრივად, და ისე საყვარლად ჟღერს, სასაცილოდ, ჭკუა მეკეტება.

ჯორჯსაც ძალიან უჭირს მაქციად გადაქცევა, ამ დროს ისე წივის და კივის. მიუხედავად ასეთი ნაზი პერსონაჟისა, საკმაოდ კარგი ტანი აქვს და ყველა სერიაში თავისი როლის გამო შიშველი ჩანს.

რაც შეეხება ფილმებს, მაქციაზე ბევრი ფილმია გადაღებული, უმეტესობა ძველი ფილმები. შედარებით ახლებიდან ჰიუ ჯეკმანი მახსენდება ვან ჰელსინგში.

აირ აც შეეხება ბინდს და მის მაქციებს, მომკალით და ამ ფილმში არც მაქციები მომწონს, არც ვამპირები და არც ჩვეულებრივი ადამიანები. ერთადერთი ვინც მომწონდა  კემი, ბოროტი ქერა ვამპირი პირველ ნაწილში და იმასაც თავი მოჭრეს 🙂

რა ვქნა, ამათ დანახვაზე სულ ის მახსენდება, მაქციები რეინინგ მენზე რომ ცეკვავენ 🙂