როგორ გავიკეთოთ ombre თმის სტილი სახლის პირობებში

გასულ სეზონზე ომბრე ძალიან პოპულარული იყო, მაგრამ ძირითადად ცუდი ომბრე მხვდებოდა – მთლიანად გაუფერულებული თმის ბოლოები, მათ შორის უმრავლესობა უკვე დაცოცხებული. ვინც არ იცით ომბრე რა არის იხილეთ სურათები.

ადრე მეც მქონდა მცდელობა, მაგრამ ძალიან ცუდი ომბრე გამომივიდა, საშინელი.

იმის მერე შევიჭერი თმები, შევიღებე წითლად, მერე წითურად, მერე წაბლისფრად და ახლა ისევ მომინდა ომბრე, ოღონდ კარგი ომბრე.

წინა შეღებვაზე პროფესიონალმა სტილისტმა გამიკეთა, სოლიდური თანხაც გადავიხადე, მაგრამ თმის დაზიანების მეტი არაფერი მომსვლია.

ამიტომ გადავწყვიტე ვიდეო ტუტორიალებისთვის მეყურებინა და მე თვითონ გამეკეთებინა სახლის პირობებში.

ომბრეს პირველი ნაწილი ლიკამ გამიკეთა ამ ვიდეოს მიხედვით:

მაგრამ ამ ვიდეოს მიხედვით შეიღება მხოლოდ თმის ქვედა ნაწილი, რომელიც ზევით პრაქტიკულად არ ემჩნეოდა, ამიტომ გადავედი მეორე ნაწილზე.

თმის გამაღიავებელს რაც შეეხება, აფთიაქში შევიძინე ALIX AVIEN Diva highlight kit.  ნაკრები მოიცავს ფუნჯს, ქუდს მელირებისთვის, მაგრამ მე ეს არ დამჭირდა. კიდევ ერთ ქუდს, გამხსნელს და ფხვნილს თავისი კონტეინერით და ასარევით და ბალზამს. ღირს 3 და 30. არ აზიანებს თმებს (ასე აწერია).

თმები გავყავი შუაზე, სხვადასხვა სეგმენტიდან ავიღე სასურველი სისქის და რაოდენობის თმა და შუა ნაწილიდან შევღებე. ასე გავიმეორე მეორე ნახევარზეც. იმდენად მარტივია, ვიდეო ან ფოტო ტუტორიალსაც არ საჭიროებს. ეს ბევრად ჯობია მთლიანად ნახევარზე შეღებილ თმას, სხვადასხვა ნაწილიდან აღებული უფრო ბუნებრივად ჩანს.

აი ფოტოებიც:

I Am Back!!!

მომნატრებია ჩემი ბლოგი… არ მინდოდა ნაძალადევი პოსტი დამეწერა, არადა სურვილი დღევანდელ დღემდე არ გამჩენია. არადა რომ დავიწყე დღეში 4–5 პოსტს ვაქვეყნებდი, მაგრამ ყველაფერმა იცის მობეზრება, მათ შორის ბლოგზე წერამ.

დავანებოთ წუწუნს თავი, მე დავბრუნდი, უფრო მეტი ენერგიით ვიდრე ოდესმე, მიუხედავად იმისა, რომ დღეში სულ რამდენიმე საათი მაქვს თავისუფალი, რომ ამ რამდენიმე საათშიც სხვა საქმეებიც მაქვს გასაკეთებელი, მაინც დავწერ.

აგვისტოს დასაწყისში ჩემმა ქმარმა ბარგი ჩამალაგებინა და ბავშვთან და დედასთან ერთად თავის მშობლიურ კუთხეში გამიშვა დასასვენებლად მიუხედავად ჩემი დიდი წინააღმდეგობისა. ერთადერთი ის მიხარებდა გულს, რომ იქ წყალი იქნებოდა, სადაც ცურვას შევძლებდი. ჰოდა მორჩილად დავყევი მის ნებას.

წავედით სიონში და პატარა ოჯახურ სასტუმროში დავბინავდით. საკმაოდ სოლიდური თანხის საფასურად კი მხოლოდ ოთახი მივიღეთ, დანარჩენი ყველაფერი კი თვითმომსახურებას ექვემდებარებოდა. ისიც პირველი ოთახი სადაც მოვხვდით, პირდაპირ ვერანდაზე იყო, პლიუს გამჭვირვალე ფარდებით, სადაც ყველაფერი ჩანდა და ისმოდა. ბავშვების წივილ–კივილი, ყავაზე და სიგარეტზე გამოსული დამსვენებლები და ა.შ. ამიტომ მეორე საღამოს გადავბარგდით ბოლო ოთახში, რომელიც გაცილებით უფრო მყუდრო იყო და არანაირი ხმა არ აღწევდა.

ჩვენი სახლი პირდაპირ საბანაოს წინ იდგა. სიონის წყალსაცავი, რომელიც ყოფილი დამბაა, საკმაოდ ლამაზი შესახედია. მთლიანად ტყეში ჩაფლული, რომელიც ბოლოს თითქოს ღრუბლებში იკარგება, ტყიდან ჩიტების ჭიკჭიკი ისმის. თან ზღვაზე ხარ, თან მთაში. სწორედ ეს იზიდავს უამრავ დამსვენებლს, სხვა იქ განსაკუთრებული არაფერია, ერთი ჩვეულებრივი სოფელიa ძროხების ფუნებით და ტალახებით.

დამბის ირგვლივ პატარა პლიაჟია მოწყობილი, ადგილი ძალიან დახრილია, ვითომ წამოსაწოლად უფრო მოსახერხებელი უნდა იყოს, მაგრამ ალაგ–ალაგ ისეთი დაქანებაა, რამდენიმე დამსვენებელმა გახდაც ვერ მოასწრო ისე ჩაგორდა წყალში. თუ მოახერხე და კარგად მოკალათდი ბეტონის ფილებზე, მაშინ არანაირი შეზლონგი არ დაგჭირდება. პრინციპში ვერც დადგამ შეზლონგს. იქ შეყრილია უამრავი ჯურის ხალხი სხვადასხვა ფერის საცურაო კოსტიუმებით. და ბავშვები, უამრავი ბავშვი.

წყალი ძალიან ცივია. შესვლისას სუნთქვა შეგეკვრება, მაგრამ იქ ყველამ იცოდა, რომ ნელ–ნელა კი არ უნდა შესულიყავი, ერთბაშად უნდა გადამხტარიყავი, ასე უფრო ადვილი იყო. მერე ეჩვევი წყალს და ასეთი ცივი აღარ გეჩვენება.

რაც შეეხება მზეს… ისეთი მზეა განადგურებს. გწვავს. არასდროს ზღვაზე არ დავმწვარვარ, სულ სიამაყით ვამბობდი, რომ პირდაპირ ფერს ვიღებ და ასეც იყო, მაგრამ ამ მზემ ისე დამწვა, ორი დღე ძლივს დავდიოდი.

საღამოს და დილით ისე ცივა სიონში, რომ შეიძლება იქიდან გამოქცევა მოგინდეს. არასასიამოვნო სიცივეა. მთელი 7 დღე ამ სიცივით ვიტანჯებოდით და ისევ რუსთავის სიცხეს ვნატრობდით. მე პირადად სანამ მზე დააჭერდა საბანშემოხვეული ვიჯექი და კბილებს ვაკრაჭუნებდი. საშინელება იყო.

გართობა – არანაირი. შენ თვითონ უნდა გაგერთო შენი თავი. ერთი ცენტრალური ქუჩა იყო, სადაც ყველაფერი ერთად იყიდებოდა – ხაჭაპურები, ბოსტნეული, ჭაჭა, ბუზების სახოცი, სულო და გულო, რას აღარ ნახავდი. ჩემი პატარა ძმიშვილი დამდევდა  და ფოტოაპარატით ერთობოდა, პაპარაცები რომ იღებენ ხოლმე ისეთი სურათებია 🙂

საღამოობით, ბავშებს რომ ვაძინებდით, მე და ჩემი რძალი ლუდს ვყიდულობდით და სახლის პირდაპირ, საბანაოს ჩასასვლელთან ვჯდებოდით, ლუდს ვწრუპავდით და ჩიპსებს ვახრამუნებდით. ერთადერთი ამით თუ შეგვეძლო თავი გაგვერთო, ისიც იყო ხოლმე უშედეგო და უნიჭო მცდელობები მამრების მხრიდან, რაღაც ამის მსგავსი ” რამე ხომ არ დაგველია?” კიდევ უფრო საინტერესო “რამეს ხომ არ მოწევდით” და ასე შემდეგ, მაგრამ უარის მერე მორჩილად მიდიოდნენ.

 

ყველაზე საშინელი ერთი დღე იყო, როცა გადაუღებლად წვიმდა და ვერსად ვერ გავედით. ტალახები, სიცივე, მოწყენილობა, ყველაზე გრძელი დღე იყო მთელი კვირის მანძილზე.

როგორც იქნა გავიდა ეს ერთი კვირაც, ყველაზე ძალიან გარუჯვა გვიხაროდა, თანაც ისეთი, ზღვაზე რომ არასდროს მიგვიღია. ბადრიმ რუსთავში რომ ჩამოგვიყვანა და სითბო ვიგრძენით, შვებით ამოვისუნთქეთ.

აი ასეთი იყო ჩემი სიონური ვოიაჟი. და კიდევ, დრამატული მუსიკის თანხლებით:

უფროსი და

ყოველთვის ვოცნებობდი მყოლოდა უფროსი და, ვისთანაც ვითამაშებდი, ჩემს სათამაშოებს გავუყოფდი, სკოლაში ერთად ვივლიდით, ერთმანეთს საიდუმლოებებს გავანდობდით, ამიტომ როცა დედამ და მამამ სარა მოიყვანეს, უბედნიერესი ვიყავი.

ის ისეთი საყვარელი იყო, ისეთი ლამაზი. თავიდან ძალიან ბევრს ტიროდა, ხან ისე ძლიერად, რომ ღამეებს გვათენებინებდა. ჯერ ჩვენს საწოლში იწვა, მაგრამ მერე მამიკომ და დედიკომ გადაწყვიტეს მისთვის ცალკე საწოლი გაეკეთებინათ. საწოლს მოაჯირები გაუკეთეს, რომ სარა საწოლიდან არ გადმოვარნილიყო.

ხშირად მივდიოდი და ვუყურებდი. როცა არ ტიროდა, ის უბრალოდ იწვა და ჭერს უყურებდა ჩუმად. მამამ მისთვის ბასრი საგნების მიცემა ამიკრძალა, თავის თავისთვის რომ არ დაეშავებინა რამე. პირველი კვირა სარას ხელები დაბმული ჰქონდა, როგორც დედიკო ამბობდა, ამით ვიცავდით, რომ გაუაზრებლად სახე არ დაეკაწრა. რამდენჯერმე ჩემი სათამაშოები შევთავაზე, მაგრამ არ აიღო და ისევ ტირილი დაიწყო. როგორც ჩანს დიდად არ მოსწონდა.

შემდეგ კვირას მე სკოლაში წავედი, მაგრამ სარა არა. დედამ მითხრა, რომ მისთვის ჯერ ადრე იყო. სკოლიდან დაბრუნებული ყოველთვის მივდიოდი მის საწოლთან და ვუყვებოდი დღის განმავლობაში რა ხდებოდა, ვხატავდი სურათებს და ვჩუქნიდი.

არასდროს დამავიწყდება ის დღე, როცა სკოლიდან დავბრუნდი და სარა თავის საწოლში არ დამხვდა. დედა სამზარეულოში იჯდა და სიგარეტს ეწეოდა. მე ვკითხე თუ სად იყო სარა, მან მიპასუხა – სარა წავიდა. სად წავიდა, უნდა მოვძებნოთ დედა – ვუთხარი მე. სარა სამუდამოდ წავიდა, აღარ დაბრუნდება, ის ახლა სამოთხეშია – თქვა დედამ და ტირილი დაიწყო. ამის მერე არც დედას და არც მამას მის შესახებ არაფერი არ უთქვამთ.

ერთ დღესაც, როცა დედას გავყევი ფოსტის გასაგზავნათ, პოლიციის განყოფილებაში შევიარეთ. კედელზე გაკრული იყო სურათი, სადაც სარა ვიცანი, ისეთივე ლამაზი, როგორც მაშინ, რომ მოიყვანეს.

“სარა ვინფილდი, 16 წლის, სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნებულა. თუ გაქვთ ინფორმაცია მის შესახებ, დაუკავშირდით პოლიციას”

კინოს ვარსკვლავები, რომლებსაც უბრალოდ ვერ ვიტან

ყველა სხვადასხვანაირად აღიქვამს გარეგნობას თუ პიროვნებისგან წამოსულ ემოციებს, მაგრამ პირადად ჩემთვის არის რამდენიმე მსახიობი, რომელსაც უბრალოდ ვერ ვიტან და შეიძლება მათ გამო ფილმის ყურებასაც მოვერიდო. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მათ ცუდ მსახიობებად ვთვლი, უბრალოდ ჩემთვის უინტერესოები არიან.

სელმა ბლერი

რა დამიშავა? არც არაფერი, უბრალოდ ყველა კინოში მოდებილო გოგოს როლი აქვს.

ჯორჯ კლუნი.

ჯორჯი ჰოლივუდში ერთ-ერთ ყველაზე სექსუალურ მსახიობად ითვლება, მაგრამ მომკალით და ვერ აღვიქვამ ამ კაცის ჭაღარანარევ სექსუალურობას. არ მომწონს და მორჩა.

ჯულია სტაილზი.

ცივი და გაყინული სახის გოგო, უმეტყველო სახით. სულ მგონია რომ ეს გოგო მუდმივად დაღლილია.

ორლანდო ბლუმი.

მომკალით და ამ ბიჭს სერიოზულად ვერ აღვიქვამ. სულ მინდა კაბაში გამოვპრანჭო და კიკინები გავუკეთო, როგორც უფროსი დ ები ერთობიან ხოლმე პატარა ძმებით.

ასეთი მსახიობები კიდევ ბევრია, მაგრამ ახლა მხოლოდ  ესენი მახსენდება.

ინსომნია

სამშობიაროში მივხვდი – უძილობა მკლავს. არ შევუწუხებივარ ასე არც ჭრილობის ტკივილს, არც ანესთეზიის უზარმაზარ ნემსს, არც გადახვევებს, როგორც შემაწუხა უძილობამ.სამი ღამის უძილობის მერე, როცა უკვე ფხიზელ მდომარეობაში ვხედავდი სიზმრებს, ჩემს ქირურგს ატირებული დავხვდი. მაშინ როცა არც ოპერაციის დროს და არც მის შემდეგ ემოციის არანაირი გამოვლინება არ გამიმჟღავნებია.

კიდევ ერთი ღამეც და აქედან ფსიქიატრიულში გადამიყვანთ – ვუთხარი კაცს ისეთი განწირული ხმით, რომ იმავე დღეს გამომწერა. რატომ არ მეძინა? ანთებული შუქი, გიჟი მეზობელი, რომელიც მაინცდამაინც შუაღამისას ეფერებოდა თავის შვილს ისტერიულად, გარედან შემომავალი ხმაური, ექთნების და ექიმების ხმამაღალი ჭორაობა დერეფანში და ასე შემდეგ.

არსებობენ ადამიანები, რომლებთაც ყოფნით რამდენიმე საათის ძილი. მე არ მყოფნის. სულ მინიმუმ 8 საათი მაინც უნდა მეძინოს დღე=ღამეში, რომ თავი ნორმალურად ვიგრძნო.

დაძინება ძალიან მიჭირს, უფხიზლესი ძილი მაქვს, ოდნავ ხმაურზე მეღვიძება. ვერ ვიძინებ სინათლეში, თუნდაც ოდნავში. ვერ ვიძინებ ხმაურში, ძალიან დაწეულ ტელევიზორის ხმაზე, იმ დღეს საათი დავშალე, რადგან წიკწიკის ხმა საოცრად მიშლიდა ნერვებს ღამე.

როცა დილით ვარ ადრე ასადგომი, ყოველთვის ვითვლი საათებს, რამდენი ხანი მაქვს ძილისთვის და მეყოფა თუ არა. თუ არ მყოფნის, მერე მორჩა, ის დღე ძალიან ცუდად მიდის. ხანდახან უძილობაც მეწყება და ამას დეპრესიამდე მივყავარ. საშინელებაა. წევხარ და აღარ და აღარ თენდება. საათები უსაშველოდ იწელება და რომ გგონია საუკუნე გავიდა, სინამდვილეში ნახევარი საათიც არ გასულა.

რა მოხდა ახალ წელს + ფოტოები

კაცმა რომ თქვას დიდი არაფერიც არ მომხდარა, წყნარად ოჯახურ გარემოში შევხვდი ახალ წელს.

ლილეს საჩუქარი მამიკოსგან. დარბის და ყეფს.სხვათაშორის სწორედ ის იყო ჩვენი მეკვლე წელს.

მე ისევ ვერ გავუძელი ცდუნებას.

უნდა ვაღიარო, რომ მარანტებზე მოსახერხებელი ფეხსაცმელი ცხოვრებაში არ მქონია.

Happy new year…!!!

წინასაახალწლო და დაგვიანებული პოსტი

გული ისე როგორ გამიძლებდა ამხელა შესვენების მერე ახალ წლამდე პოსტი არ დამეწერა და ჩემი განვლილი 2012 წელი არ მიმომეხილა მოკლედ, მით უმეტეს რომ ამ წელს ბევი რამ მოხდა. კაცმა რომ თქვას ცუდი წელი არ ყოფილა. იყო ბევრი ფინანსური სირთულე, რომელიც დეკემბერში ასე თუ ისე მოგვარდა. ამ ახალ წელს წინა წელისგან განსხვავებით სხვა სახლში ვხვდები, რომელიც რა თქმა უნდა უკვე მოვრთე საახალწლოდ.

2012ში შემეძინა პატარა მონსტრიკი.

ვნახე დედა, რომელიც 8 წელი არ მყავდა ნანახი.

თმები შევიღებე და შევიჭერი

ერთი სიტყვით ბევრი კარგი რამე მოხდა, მაგრამ უფრო მეტს ველოდები 2013ში

გილოცავთ, სულ რაღაც რამდენიმე საათში 🙂

YAHOO-ს ათი ყველაზე სულელური შეკითხვა +16

ადამიანს ფანტაზიის უნარი უსაზღვროდ აქვს, მაგრამ სამწუხაროდ არა ინტელექტი. ძირითადად იაჰუში დასმული ათი ყველაზე სასაცილო და სულელური, ზოგი კი ძალიან უცნაური შეკითხვა.

1. ჩემი ცოლი აპირებს რომ შეჭამოს თავისი საკუთარი პლაცენტა. ახლა ის 32 კვირის ორსულია და ინტერნეტში ნახა, რომ პლაცენტის მიღებით გაუმკლავდება პოსტმშობიარობის დეპრესიას. როგორ ფიქრობთ, ეს ნორმალურია, თუკი ჩვენ ვეგეტარიანელები ვართ? პლაცენტა ხომ მაინც ხორცად ითვლება.

2. დამეხმარეთ მოვძებნო ძალიან პოპულარული ტექნო სიმღერა! ყველა კლუბში და რადიოში ეს სიმღერა ისმის, დაახლოებით ასე ჟღერს:
დუმ დუმ დუმ
ერ
დუმ დუმ დუმ დუმ
ერ ერ ერე რე რე
დუნ დუნ დუუნ დუნ

3. სანამ ორსულად დავრჩებოდი, ვიცოდი რომ ტყუპები მეყოლებოდა და ოთახები წინასწარ გავაკეთე ბავშვებისთვის, ორივე ოთახი გოგოს ფერებშია შეღებილი, ახლა გავიგე, რომ გოგოს და ბიჭს ველოდები და მაინტერესებს, შეიძლება თუ არა მხოლოდ ბიჭის მოშორება? ოთახები ვარდისფერებია და ყვავილებით მოხატული, ბიჭს ნამდვილად არ ესიამოვნება ამ ოთახში ყოფნა, ასე რომ მირჩევნია მხოლოდ გოგო შევინარჩუნო.

4. მართალია თუ არა რომ თუ აზიელ ქალთან წვები, პრეზერვატივი არ გჭირდება, რადგან ჩვენი დეენემი შეუთავსებელია და ის ორსულად არ დარჩება?

5. მართალია თუ არა, რომ ორსულად ყოფნის დროს სექსის თუ მექნება, შეიძლება ჩემი მუცლადმყოფი ბავშვი დაორსულდეს თუ ის მდედრობითი სქესის იქნება?

6.შეიძლება ჩემი წინდა გამოვიყენო, როგორც პრეზერვატივი, სექსის დროს?

7.  კითხვა მამაკაცებს: როდესმე დაგილევიათ მენსტრუაციული სისხლი? ამბობენ, რომ ის სიცოცხლის ელექსირია.

8. მე და ჩემი გერლფრენდი ერთად ვართ უკვე ერთი თვეა და ის მეუბნება, რომ ოთხი თვის ორსულია. შეიძლება ჩემი სპერმა ასეთი ძლიერმოქმედი ყოფილიყო?

ბავშვი შენი არ არის გენიოსო.

9. რა ასაკში ეწყებათ ბიჭებს მენსტრუაცია? მე ჯერ არ დამწყებია და ძალიან ვნერვიულობ.

კაცებს ძირითად ოთხ წელიწადში ერთხელ უდგებათ ეს პერიოდი, როცა სულ აფორიაქებულები არიან, ნორმალურად არ გელაპარაკებიან და სულ სახლში, ტელევიზორთან უნდათ ყოფნა. ამ მოვლენას მსოფლიო ჩემპიონატი ჰქვია ფეხბურთში 🙂

10. უცნაურია, რომ ყოველთვის, როცა მოსაშარდად შევიდივარ, ჩემი ძაღლი უკან მომყვება და თავისი დიდი, ყავისფერი თვალებით აკვირდება ჩემს პენისს?
უცნაური ის არის, რატომ არ კეტავ კარებს, როცა სააბაზანოში შედიხარ.

part I –

https://qameleoni.wordpress.com/2011/05/07/დღეში-30-ორგაზმი-და-მშობლებ/

წითელი სამაჯური

bolo operaciac warmatebiT daasrula da saoperaciodan gamovida. saaTs daxeda, Ramis 2 saaTi xdeboda. saavadmyofoSi uCveulo siCume iyo Camowolili, pacientebis umetesobas eZinaT, eqTnebic arsad Candnen.

devidi warmatebuli qirurgi iyo, erT-erTi yvelaze cnobili qalaqSi, dRis ganrigi yovelTvis gadatvirTuli hqonda operaciebiT. iSviaTad, rom pacienti ver gadarCeniliyo, magram Tu es moxdeboda, mas xelze wiTel saxvevs ukeTebdnen, sadac aRniSnuli iyo misi piradi informacia da gadahyavdaT morgSi, romelic saavadmyofos qveda nawilSi mdebareobda.

kabinetSi erTi Wiqa yava dalia, magram Saqari versad naxa, misi asistentic arsad Canda, arada wesiT dRes unda emorigeva.

derefanSi kvlav siCume iyo, Suqebi mkrTalad anaTebda cariel sivrces. gaaxsenda guSin daRupul pacientze sabuTebi unda Seevso morgSi da liftis Rilaks TiTi miaWira.

lifti xmauriT daiZra da gaiRo. liftSi mxolod erTi axalgazrda qali iyo.

“madloba RmerTs, am ramdenime saaTis ganmavlobaSi erTi adamiani mainc Semxvda” gaifiqra gunebaSi da liftSi Sevida.

– romel sarTulze gnebavT? – Taviazianad hkiTxa qirurgma qals.

– morgSi – gauRima qalma. lamazi qali iyo, cecxliviT wiTuri TmebiT da mwvane TvalebiT. yvelaze bolo Rilaks daaWira TiTi da lifti daiZra. am xnis ganmavlobaSi ramdenime fraza gacvales da erTmaneTs gauRimes kidec.

lifti isev xmauriT gaCerda da nela gaiRo. karebTan TeTr perangSi gamowyobili kaci idga fermkrTali saxiT da CaSavebuli TvalebiT. kacma liftisken gadmodga ramdenime nabiji, magram qirurgma saswrafod miaWira xeli da karebi daixura.

– es ratom gaakeTeT? – hkiTxa gaocebulma qalma.

– dainaxeT xelze wiTeli samajuri? amas mxolod im SemTxvevaSi vukeTebT pacients, Tu is gardaicvala – upasuxa ferwasulma devidma da isev mexuTe sarTulis Rilaks miaWira.

– amas gulisxmobT? – hkiTxa qalma da xeli aswia, sadac mkafiod Canda sisxliviT wiTeli saxvevi.

lifti daiZra.

ათი დღის შემდეგ

ყოველთვის შურით ვუყურებდი ჰოლივუდის ვარსკვლავებს და მოდელებს, მშობიარობის მერე როგორ სწრაფად უბრუნდებოდნენ ჩვეულ ფორმებს და რამდენიმე თვეში ისევ პოდიუმზე და კინოში ბრუნდებოდნენ. მათი უმრავლესობა ამას დიეტებით და სპორტ-დარბაზებში ხანგრძლივი ვიზიტებით ახერხებდა.

სულ მეგონა, რომ ბავშვის გაჩენის მერე, მით უმეტეს საკეისროს (რაზეც ლეგენდებად დადის დიდი თანთალა მუცელის დარჩენა და ა.შ) ძველებურ ფორმებს მალე ვერ დავიბრუნებდი, მაგრამ ჩემდა გასაოცრად ეს ასე არ მოხდა.

მე – საკეისროდან ათი დღის შემდეგ.

 

 

 

ჰოდა მიხარია… 🙂 🙂 🙂